The Wall Street Journal w jednym z artykułów z serii „Wall Street`s ‘Do Nothing’ Investing Revolution” opublikowanej z ubiegłym tygodniu zaprezentował pięć wykresów, które – według ich autorów (Sarah Krouse, Spencer Jakab, Jason Zweig i Hanna Sender) – wyjaśniają dlaczego inwestorzy przesuwają swoje zainteresowanie w kierunku funduszy naśladujących wyniki indeksów i pokazują skalę tej zmiany.
1. Od lat pasywne fundusze inwestujące w akcje amerykańskich spółek osiągają lepsze wyniki inwestycyjne od aktywnie zarządzanych funduszy. Poniższy wykres pokazuje jak w różnych przedziałach czasu (począwszy od ubiegłego roku, a kończąc na okresie 25 ostatnich lat) kształtował się udział procentowy tych aktywnie zarządzanych amerykańskich funduszy inwestujących w akcje spółek o dużej kapitalizacji, które zdołały wypracować wynik inwestycyjny lepszy od wyniku funduszu indeksowego Vanguard 500 Index Fund (stan na 30 czerwca 2016 r.). Podobne trendy są zauważalne od co najmniej ostatnich 10 lat w przypadku funduszy inwestujących w akcje mniejszych amerykańskich spółek.
2. Pasywnie zarządzane fundusze są przeciętnie tańsze od aktywnie zarządzanych funduszy. Wyższe koszty tych ostatnich oznaczają, iż trudniej jest im osiągać lepsze wyniki inwestycyjne od pasywnie zarządzanych konkurentów. Poniższy wykres przedstawia stawki przeciętnych rocznych opłat w aktywnie i pasywnie zarządzanych funduszach inwestujących w akcje amerykańskich spółek.
3. Perspektywa pobicia rynku – i maksymalizacji potencjału inwestycyjnego – jest łudząca. Zwycięskie fundusze (winners) w jednym okresie niekoniecznie osiągają tak imponujące wyniki także w następnym. Nawet jeśli ktoś wierzy, że niektórzy zarządzający potrafią pokonać rynek, to nie jest łatwym zadaniem wybrać tych ludzi, albo wybrać ich, kiedy ich wyniki są wciąż lepsze od konkurencji. Poniższy wykres pokazuje, że spośród 20 najlepszych (osiągających najwyższe stopy zwrotu w ostatnich 10 latach) aktywnie zarządzanych funduszy inwestujących w akcje amerykańskich firm w końcu 2005 r. tylko 7 okazało się lepszych niż średnia (średni wynik amerykańskich funduszy akcji) w kolejnych 10 latach.
4. Zarządzający określeni przez Morningstar jako najlepsi w danym roku na ogół nie osiągali tak dobrych rezultatów w odniesieniu do indeksu S&P 500 w kolejnych latach. Poniższy wykres pokazuje stopę zwrotu funduszu, który otrzymał nagrodę od Morningstara w danym roku w kategorii krajowych funduszy akcyjnych (Morningstar Domestic Stock Fund Manager of the Year) w odniesieniu do stopy zwrotu indeksu S&P 500 w tym samym roku (kółko) oraz różnice w tych samych stopach zwrotu rok po otrzymaniu nagrody (ciemna kropka) i dwa lata po otrzymaniu nagrody (jasna kropka).
5. Inwestorzy zauważyli powyższe kwestie. W efekcie od 2005 r. wpłacają oni więcej pieniędzy do pasywnie zarządzanych amerykańskich funduszy akcji i do ETF-ów niż do aktywnie zarządzanych funduszy. Poniższy wykres przedstawia napływ netto kapitału do amerykańskich funduszy akcyjnych (tradycyjnych i ETF-ów) pasywnie zarządzanych (czarne słupki) i aktywnie zarządzanych (żółte słupki).
Loading ...
Wpis jeszcze nie ma komentarzy.