Zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt. b Ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń (Dz. U. z 2017 r., poz. 2486) Komisja Nadzoru Finansowego została wskazana jako organ właściwy w zakresie wykonywania nadzoru przewidzianego przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2016/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych (Dz. Urz. UE L 171/1 z dnia 29 czerwca 2016 r.) (dalej: „BMR”).
BMR ustanawia nowy standard dla opracowywania, udostępniania oraz stosowania wskaźników referencyjnych na terenie Unii Europejskiej. Zgodnie z BMR wskaźnik referencyjny należy definiować jako dowolny indeks stanowiący odniesienie do określenia kwoty przypadającej do zapłaty z tytułu instrumentu finansowego lub umowy finansowej lub do określenia wartości instrumentu finansowego bądź indeks stosowany do pomiaru wyników funduszu inwestycyjnego w celu śledzenia stopy zwrotu takiego indeksu lub określenia alokacji aktywów z portfela, lub obliczania opłat za wyniki.
Przepisy BMR wprowadzają m.in. nową kategorię podmiotów nadzorowanych – administratorów wskaźników referencyjnych – którzy będą musieli spełniać szereg wymogów w zakresie transparentności procesu wyznaczania wskaźników referencyjnych, zapobiegania konfliktom interesów oraz mechanizmów kontroli wewnętrznej. Przy czym należy wskazać, iż zakres wymogów stosowanych wobec danego administratora zależy od rodzaju wskaźnika referencyjnego przezeń opracowywanego tj. czy jest to wskaźnik kluczowy, istotny lub pozaistotny. BMR wprowadza dodatkowo m.in. szczegółowe wymogi dla wskaźników referencyjnych stóp procentowych, towarowych wskaźników referencyjnych oraz wskaźników referencyjnych danych regulowanych.
Urząd Komisji Nadzoru Finansowego (dalej: „UKNF”) wskazuje, iż od dnia 1 stycznia 2018 roku przepisy BMR są stosowane w pełnym zakresie, w szczególności w odniesieniu do nowych wskaźników referencyjnych uruchomionych po dacie 1 stycznia 2018 r. przez podmioty nie znajdujące się w zakresie stosowania przepisów przejściowych.
W kontekście powyższego, UKNF wskazuje, iż zgodnie z art. 51 ust. 1 i 51 ust. 3 BMR oraz ESMA Questions and Answers On the Benchmarks Regulation pewne kategorie podmiotów opracowujących wskaźniki referencyjne mogą skorzystać z okresu przejściowego do 1 stycznia 2020 r. Wskaźniki referencyjne opracowywane przez takie podmioty mogą być stosowane bez przeszkód przez podmioty nadzorowane w trakcie całego okresu przejściowego tj. do daty 1 stycznia 2020 r. lub do daty uzyskania bądź odmowy uzyskania zezwolenia/rejestracji jako administrator wskaźnika referencyjnego przez ww. podmiot opracowujący wskaźnik referencyjny.
Jednocześnie UKNF wskazuje, iż ww. okresy przejściowe nie obowiązują podmiotów nadzorowanych przekazujących dane wejściowe na potrzeby kalkulacji wskaźnika referencyjnego. Takie podmioty są zobowiązane do przestrzegania przepisów określonych w art. 16 oraz Aneksie I pkt. 5-12 BMR od dnia 1 stycznia 2018 r. w zakresie możliwym do spełnienia bez Kodeksu postępowania udostępnionego na podstawie art. 15 BMR przez administratora wskaźnika referencyjnego.
W nawiązaniu do powyższego UKNF pragnie wskazać, iż wśród wskaźników referencyjnych, które na polskim rynku skorzystają z okresu przejściowego znajdują się stawki WIBOR/WIBID.
Oznacza to, iż stawki WIBOR/WIBID mogą być stosowane bez przeszkód przez podmioty nadzorowane w trakcie całego okresu przejściowego tj. do daty 1 stycznia 2020 r. lub do daty uzyskania bądź odmowy uzyskania zezwolenia/rejestracji jako administrator wskaźnika referencyjnego przez podmiot opracowujący te stawki.
UKNF wskazuje ponadto, iż banki-paneliści stawek WIBOR/WIBID są zobowiązane do przestrzegania przepisów określonych w art. 16 oraz Aneksie I pkt. 5-12 BMR od dnia 1 stycznia 2018 r. w zakresie możliwym do spełnienia bez Kodeksu postępowania udostępnionego przez podmiot udostępniający te stawki.
Jednocześnie UKNF pragnie zwrócić uwagę na fakt, iż zgodnie z art. 28 ust. 2 BMR podmioty nadzorowane, które stosują wskaźnik referencyjny, powinny sporządzić na piśmie i zachować rzetelne plany określające działania, które podjęłyby na wypadek istotnych zmian lub zaprzestania opracowywania danego wskaźnika referencyjnego. Jeżeli jest to możliwe i zasadne, plany takie powinny wskazywać jeden lub kilka alternatywnych wskaźników referencyjnych, które można by stosować jako odniesienie w celu zastąpienia wskaźników referencyjnych, których opracowywania zaprzestano, wskazując dlaczego takie wskaźniki referencyjne mogłyby być odpowiednią alternatywą. Należy podkreślić, iż ww. plany powinny zostać uwzględnione w stosunkach umownych z klientami, co w szczegółach zostało doprecyzowane w ramach ESMA Questions and Answers On the Benchmarks Regulation. UKNF podkreśla ponadto, iż posiadanie stosownych planów awaryjnych przez podmioty stosujące wskaźniki referencyjne zostało również zaadresowane na poziomie międzynarodowym przez IOSCO w ramach dokumentu „Statement on Matters to Consider in the Use of Financial Benchmarks”.
1) Rozporządzenie BMR: http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32016R1011&from=PL
2) ESMA Questions and Answers On the Benchmarks Regulation: https://www.esma.europa.eu/sites/default/files/library/esma70-145-114_qas_on_bmr_0.pdf
3) IOSCO Statement on Matters to Consider in the Use of Financial Benchmarks: https://www.iosco.org/library/pubdocs/pdf/IOSCOPD589.pdf
Loading ...
Wpis jeszcze nie ma komentarzy.