Skip to main content

Parlament Europejski uchwalił prawo dotyczące benchmarków finansowych

28 kwietnia 2016 r. Parlament Europejski uchwalił prawo dotyczące benchmarków finansowych. Za jego przyjęciem głosowało 505 europosłów, 113 było przeciw, a 31 było nieobecnych. Dzięki tej decyzji m.in. takie istotne stopy procentowe jak LIBOR czy EURIBOR, które mają kluczowe znaczenie dla stabilności rynku finansowego w całej Europie, staną się bardziej wiarygodne. Nowe prawo ma na celu uporządkowanie procesu tworzenia benchmarków, zwiększenie ich przejrzystości oraz zapobieganie konfliktom interesów, takim jak te, które doprowadziły do skandalu wokół stopy LIBOR kilka lat temu. Według sprawozdawczyni Cory van Nieuwenhuizen „Prawo to powinno położyć kres manipulacji benchmarkami. Indeksy te są ważne nie tylko dla osób posiadających kredyty hipoteczne, ale są wykorzystywane także do ustalania ceny benzyny i kursu euro, dlatego powinny być w pełni wiarygodne. Jestem dumna, że Europa jest pierwszym kontynentem, który je uregulował”.

Nowe prawo wprowadza podział benchmarków na trzy kategorie. Określono dla nich różne systemy nadzoru w zależności od tego, jak duży wpływ mają na stabilność rynków finansowych. Istotne benchmarki (critical benchmarks) to te, które są powiązane z instrumentami finansowymi i kontraktami o średniej wartości co najmniej 500 mld euro, a tym samym mogą wpływać na stabilność rynków finansowych w Europie. Benchmark może zostać uznany także za istotny, jeżeli nie ma (lub ma niewiele) odpowiednich substytutów i w sytuacji gdyby przestał być obliczany mogłoby to mieć znaczący i negatywny wpływ na stabilność rynku. Znaczące benchmarki (significant benchmarks) dotyczą instrumentów finansowych i kontraktów o łącznej średniej wartości wynoszącej co najmniej 50 mld euro. Natomiast do kategorii nieistotnych benchmarków (non-significant benchmarks) zaliczają się te, które nie spełniają warunków określonych dla znaczących benchmarków. Benchmarki będą mogły zmieniać kategorie, gdy będzie to konieczne.

Zgodnie z nowym prawem wszyscy administratorzy benchmarków będą musieli być autoryzowani przez właściwy organ lub zarejestrowani, nawet wówczas, gdy dostarczają tylko nieistotne benchmarki. Będą musieli opublikować oświadczenie benchmarkowe (benchmark statement) precyzyjnie definiujące co dany benchmark mierzy, opisujące metody i procedury jego obliczania oraz doradzające i wyjaśniające jego użytkownikom jaki wpływ jego zmiana lub zaprzestanie obliczania może mieć na kontrakty finansowe. Dane wykorzystywane do obliczania benchmarku będą podlegać standardom jakościowym, które mają na celu zapewnienie, że odzwierciedla on dokładnie rzeczywistość, którą ma za zadanie zmierzyć. W sytuacji, gdy benchmark jest oparty na składkach, dane muszą pochodzić od wiarygodnych podmiotów, którzy są związani kodeksem postępowania dla każdego benchmarku. Administratorzy istotnych benchmarków będą musieli mieć przejrzystą strukturę organizacyjną, aby zapobiec konfliktom interesów i podlegać skutecznym procedurom kontrolnym. Z kolei administratorzy nieistotnych benchmarków nie będą musieli spełniać określonych wymogów, ale będą musieli niezwłocznie powiadomić właściwy organ, jeżeli wartość instrumentów finansowych powiązanych z benchmarkiem przekroczy 50 mld euro.

Nowe prawo dotyczące benchmarków musi teraz zostać oficjalnie zatwierdzone przez Radę (powinno to nastąpić jeszcze w maju). Wówczas zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wejdzie w życie następnego dnia po opublikowaniu.

Wpis jeszcze nie ma komentarzy.

Twój email nie zostanie opublikowany.